Zaangażowanie to klucz do skutecznego uczenia się. Warto wiedzieć o nim więcej, a zwłaszcza to, że w procesie uczenia się występują różne typy motywacji: behawioralna, emocjonalna i poznawcza. Zangażowanie może różnić się intensywnością, czasem trwania, a jego utrzymanie zależy od naszego wysiłku, emocji i woli.

Bez zaangażowania warsztat, prezentacja, e-szkolenia, czy każda inna forma rozwoju nie przyniosą zamierzonego rezultatu. Zwłaszcza e-learning jest postrzegany przez pracowników jako nuda, coś co trzeba wykonać dla świętego spokoju, najlepiej nie wkładając w to wiele wysiłku, aby nie podpaść szefowi. Dlatego zbudowanie zaangażowania to główny cel wszystkich działów rozwoju, firm e-learningowych, dostawców technologicznych narzędzi edukacyjnych.

Warto przyjrzeć się pojęciu zaangażowania dokładniej i rozłożyć je na czynniki pierwsze. Według jednej z teorii zaangażowanie ma swoje trzy wymiary.

Zaangażowanie behawioralne to sposób w jaki zachowujemy się podczas nauki, w jaki sposób uczestniczymy w danym wydarzeniu edukacyjnym. Wysoki poziom zaangażowania behawioralnego występuje wtedy, gdy podczas uczenia się wykonujemy dużo czynności świadczących o tym, że uczestniczymy. Słuchamy, czytamy, odpowiadamy na pytania, rozwiązujemy testy, wykonujemy ćwiczenia. Im więcej takich działań podejmujemy, tym większe prawdopodobieństwo, że więcej się nauczymy.

Zaangażowanie emocjonalne występuje wtedy, gdy żywimy pozytywne emocje pod adresem trenera, uczestników szkolenia, pracowników działu rozwoju czy ekspertów, od których pobieramy wiedzę. Stąd bierze się cała idea korporacyjnych platform szkoleniowych, które umożliwiają ludziom komunikację, wchodzenie w relacje, wymianę poglądów. Dlatego do programów rozwojowych włącza się elementy grywalizacji pobudzającej nasze emocje do rywalizacji i porównywania się z innymi. Emocje zwiększają nasze zaangażowanie do nauki.

Zaangażowanie poznawcze to stan, w którym uczeń koncentruje się na tym, by dobrze zrozumieć przedmiot nauki i wytrwać w tym stanie przez dłuższy czas, dopóki nie dowie się dokładnie, o co chodzi. O ile zaangażowanie behawioralne to wkładanie wsyiłku w uczestnictwo, o tyle poznawcze jest kwestią woli. Spędzanie czasu na uczeniu się jeszcze nie znaczy, że się nauczymy. Musimy jeszcze chcieć dowiedzieć się więcej.

Nie chodzi o to, by prowadzić akademickie dyskusje o zaangażowaniu, ale by pokazać, że ma ono różne oblicza i trzeba oddziaływać na człowieka w różny sposób, by zwiększyć jego motywację. Chodzi też o to, by pokazać, że zaangażowanie nie jest jakimś stałym stanem. Może się różnić zarówno intensywnoscią, jak i długością trwania. Możemy być zaangażowani krótkookresowo, tylko w określonych sytuacjach, albo przez cały okres trwania wydarzenia edukacyjnego.