Serious games: od teorii do praktyki
Serious games, czyli poważne gry, to skuteczne narzędzie nabywania nowej wiedzy, umiejętnści i zmiany postaw. Do 2020 r. rynek takich rozwiązań na świecie będzie wart ponad 5 mld dolarów.
Jak wyobrażamy sobie pasjonatów gier wideo albo komputerowych? Nastolatek z padem przed ekranem, na którym ustawia kolejne budowle Maincrafta? Młodą amatorkę tańca współczesnego naśladującą miękkie ruchy tancerek Dance Central na Xbox? Na pewno słusznie. Ale coraz częściej zaangażowanymi użytkownikami gier są dorośli ludzie, pracownicy korporacji, studenci uczelni. I nie chodzi o sposoby na relaks, czy odprężenie, ale o uczenie się i rozwój.
Poważne gry to coś więcej niż czysta rozrywka. Ich celem jest zdobycie wiedzy, rozwinięcie umiejętności lub zmiana postawy albo zachowania. Grać może jedna i więcej osób. Formy są zróżnicowane - od planszówek, przez gry wideo i konsole, po gry komputerowe oraz te na tabletach, czy smartfonach.
Początki poważnych gier sięgają czasów pruskiej armii, która w ten sposób „na sucho” ćwiczyła manewry wojenne. Definicja sformułował w 1971 r. w książce Serious Games Clark C. Abt.
Formułę gry stosuje się nie tylko, by wzmocnić motywację i zaangażowanie uczestników. Równie ważne jest “doświadczanie“ przez nich różnych sytuacji, nabywanie wiedzy i umiejętności, których zdobycie w rzeczywistości byłoby bardzo trudne, jak nie niemożliwe. No bo jak ćwiczyć wymianę zastawki serca, albo lot samolotem pasażerskim, by nie spowodować szkód, a nawet katastrofy.
Poważne gry to systemowe podejście do uczenia się. Informacje w czasie gry są dozowane stopniowo, problemy analizowane i rozwiązywane krok po kroku, a działania składane w dłuższe sekwencje zdarzeń. Są też spersonalizowaną formą nauki. Możemy w nie grać we własnym tempie, maksymalnie wykorzystując indywidualny styl uczenia sie (np. wzrok, słuch, ruch, itd.).
Stosowanie gier podnosi atrakcyjność doświadczenia edukacyjnego. Odwołuje się do naszej naturalnej skłonności do zabawy i mocno angażuje. Powoduje, że uczymy się w bardzo zindywidualizowany sposób. Pozwala bezpiecznie doświadczyć porażki. Wreszcie - jeśli dobrze dobrane - uczą nas kluczowych umiejętności, byśmy mogli coraz lepiej wykonywać swoją pracę.